سد بوکان یا سد شهید کاظمی یکی از سدهای بزرگ ایران با هسته رسی است که در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر بوکان و در استان آذربایجان غربی قرار دارد. درست است که این سد ساخته‌ی دست بشر است، اما در به‌وجود آوردن یکی از جاذبه‌های طبیعی این استان نقش داشته است. این سد برای تنظیم و استفاده از آب و سیلاب‌های رودخانه زرینه ایجاد شد و جهت آبیاری اراضی پایین‌دست، سدی در محل جنوب‌شرقی بوکان بر روی این رودخانه بسته شده است. کار احداث این سد در مردادماه سال ۱۳۴۶ با هدف تامین آب کشاورزی، شرب و برق منطقه توسط شرکتی اتریشی آغاز و در سال ۱۳۵۰ افتتاح شد. این سد در مسیر رودخانه زرینه‌رود قرار دارد.
طول تاج سد بوکان ۵۳۰ متر و ارتفاع آن از پی ۵۰ متر است. با افزایش حجم مخزن سد در سال ۱۳۸۴ حجم کل مخزن سد به ۷۶۲ میلیون مترمکعب رسید. این سد علاوه بر تأمین آب شهرهای بوکان، میاندوآب و عمده آب شهر تبریز، سالیانه بیش از یکصد میلیون متر مکعب آب شرب و صنعت و در حدود ۵۵ هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی منطقه‌های عجب‌شیر و آذرشهر را نیز آبیاری می‌کند. همچنین این سد هرساله پذیرای هزاران نفر از سرتاسر ایران است. دریاچه سد بوکان با ۷۱۸ میلیون مترمکعب بیشترین آب پشت سد را به خود اختصاص داده است.
این سد در دورهٔ پهلوی از اهمیت خاصی برخورددار بوده به نحوی که مدتی عکس سد کوروش کبیر برروی اسکناس‌های دولت پهلوی چاپ می‌شد، حتی در تاریخ افتتاح سد محمدرضاشاه شخصاً در بوکان و برای افتتاح آن حضور داشته است.
نام پیشین این سد کوروش کبیر بود اما در سال ۱۳۵۸ خورشیدی، هیئت وزیران دولت موقت جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ششم مرداد آن سال بنا به پیشنهاد وزارت نیرو تغییراتی در نام سدهای ایران اجرا و تصویب شد و سد کوروش کبیر به سد شهیدکاظمی نیز تغییرنام یافت.
آدرس
۳۵ کیلومتری جنوب شرقی بوکان
