از مناطق نمونه گردشگری شهرستان جم در استان بوشهر، جنگل گلوبردکان است. این جنگل با داشتن درختان بسیار بلند و سایه گستر و رود دائمی همواره پذیرای مهمانان است.
جنگل گلوبردکان بخش ریز شهرستان جم، از مناطق پرتردد در ایام نوروز است. درختان متعدد، پوشش گیاهی منحصر به فرد، جریان رودخانه دائمی، هوای مطبوع و همجواری کوه ها از ویژگی های این جنگل به شمار می رود.
این جنگل، زیست بوم وسیع با تنوع گسترده گیاهی و جانوری، مکانی بکر برای انواع تحقیقات زیستی به شمار می رود. جنگل گلوبردکان با بیش از چهل گونه پرنده مهاجر که شناسایی شده اند، مانند شاهین آمور، کورکور بال سیاه، عقاب طلایی، عقاب دوبرادر و... همچنین کفتار راه راه (در حال انقراض)، پلنگ، کله بز و چند گونه دیگر از جنگلهای چشمگیر ایران محسوب میشود.
این جنگل با مناظر طبیعی و چشم اندازهای بسیار زیبا که از تركیب سه عنصر جنگل، كوهستان و رودخانه بوجود آمده در برابر دیدگان گردشگران خودنمایی می کند.
جنگل گلوبردکان که در سال های نه چندان دور در مسیر خود رودخانه ها و چشمه های خنک و زیبایی داشت؛ در چند سال اخیر با کاهش نزولات آسمانی و برداشت بی رویه از سفره های آب زیر زمینی مواجه است و یگر نشانی از رودخانه پرخروش و چشمه های پر آب در آن نیست.
خشکسالی، قطع درختان توسط غارتگران طبیعت، خالی شدن سفره های زیر زمینی، عدم توجه مسئولان به حفظ و احیای جنگل، آتش سوزی، تجاوز به حریم جنگل دست به دست هم داده است تا نابودی این جنگل هر چه زودتر رقم خورد.
تهدیدات جنگل گلوبردکان
آتش سوزی های عمدی و سهوی، تخریب توسط انسان، دخالت های ناسنجیده انسان ها در طبیعت بخش ریز، تغییر کاربری، آلودگی های ایجاد شده در این منطقه و کم آبی از تهدیدات اصلی این جنگل بشمار می رود.
این جنگل که آوازه آب، آبادی و درختان دلربایش به اکثر شهرها رسیده است، جنگل بان ندارد و هر تابستان بخشی از آن طعمه آتش سوزی های بی رحمانه می شود.
رودخانه دائمی جنگل، فرسنگ ها عقب نشینی کرده و درختان سایه گستر و برافراشته، در هنگام یورش عظیم سیلاب های زمستان، نقش بر زمین می شوند.
جمعیت گسترده ماهیان در اردیبهشت ماه، در غربت بی آبی، از نفس می افتند و می میرند.
حفر چاههای عمیق توسط شرکتهای مختلف و استفاده بی رویه از سفره های آب زیرزمینی از دیگر تهدیدات این جنگل است.
