این گنبد نیز یکی دیگر از مزارهای پنجگانه مراغه می باشد. این بنا در قسمت شمال باختری مراغه، كنار رودخانه صافی چای واقع شده و تاریخ احداث آن در فاصله بین سال های 725 و 728 هـ. ق است. گنبد غفاریه بنایی مربع و آجری است كه بر بالای سكویی سنگی و سردابه دخمه ای عمیقی استوار می باشد.
در چهار زاویه آن ستون هایی با نقوش لوزی یخ ساخته اند. جلو خان بزرگ آن، رو به شمال دارد و پهنای طاق زیرین به جانب خاور است. هر یك از اضلاع طرفین و عقب دارای دو طاقنما و یك حاشیه مكتوب است.
در این گنبد تمامی خطوط، ریحان است. كاشی های این بنا مخلوطی از رنگ آبی دریایی و آسمانی است. رنگ حروف كتیبه ها سیاه بوده و بر متن سفید دیوار با شاخ و برگ فیروزه قرار دارند. بالای طاق نمای مركزی ایوان بزرگ، كتیبه ای سه خطی دیده می شود.
این گنبد دارای دو طبقه فوقاني و زيرين است. ازاره ي بنا به ارتفاع ۲ متر از سنگ مرمر تراشيده سفيد ساخته شده كه بعضي از قطعات آن به ابعاد ۱۵۰ در ۷۰ سانتيمتر است. مدخل گنبد به سمت شمال است و در گوشه هاي بنا، ستون هاي آجري با نقوش لوزي و در هر يك از اضلاع، دو طاقنما و يك حاشيه كتيبه كار كرده اند. اين بنا در اصل داراي گنبدي دو پوش بوده كه از بين رفته و در دوره اخير به همت سازمان ميراث فرهنگي تعمير و مرمت شده است.
سرداب زيرين بنا رو به مشرق دارد، اما ورودي اتاق فوقاني شمالي و با طاقنمايي احاطه شده است. بر بالاي در، كتيبه اي در دو سطر و بر بالاي طاق، كتيبه اي ديگر به چشم مي خورد. حروف كتيبه ها در اينجا ريحان است. متن كتيبه سه سطري بالاي طاق علي رغم تحمل آسيب هاي زياد قابل خواندن است: ‹امر بانشاء هذه القبه المباركه في ايام مولانا السلطان الاعظم ظل الله في الارض سلطان سلاطين العرب و العجم ابوسعيد بهادر خان خلد الله ملكه›.
از دو كتيبه دو سطري بالاي در، چيز زيادي بر جاي نمانده، ولي از همين مختصر مي توان دريافت كه اين كتيبه، حاوي القاب و احتمالا نام شخصيتي بوده كه آرامگاه براي او ساخته شده است.
گنبد غفاریه با الهام از گنبد سرخ مراغه ساخته شده و به شکل مربع آجری است که روی سکو و بر فراز دخمه‌ای استوارشده است و چهار گوشه آن بوسیله ستون‌هایی که دارای تزیینات آجری است، زینت یافته است.
درگاه ورودی بنا به سمت شمال واقع شده و دارای یک طاق نمای بزرگ و دو طاق نمای باریک و بلند جنبین می‌باشد.
طاق نمای مرکزی را تزیینات زیبای معقلی مرکب از آجر و کاشی‌های الوان سیاه و سفید و فیروزه‌ای و دو کتیبه به خط ریحان آرایش می دهد.
وجه تسمیهٔ
بنا براساس آنچه که از متون تاریخی برمی‌آید چنین است که عارفی به‌نام «نظام‌الدین احمد بن حسین‌الغفاری» در زمان فرمانروایی «سلطان یعقوب بن حسن‌بیگ آق‌قویونلو» هنگام مراجعت از حج، عمارتی در نزدیکی این بنا احداث و املاک و باغی جهت مصارف آن وقف نمود. به‌همین جهت این عمارت و بناهای وابسته و همچنین برج مزبور به‌نام وی به «غفاریه» شهرت یافت.
آدرس: آذربایجان شرقی٬ مراغه، خیابان شهید صدوقی٬ جنب رودخانه صوفی (صوفی چای)
