«عمارت دهدشتی بوشهر» در خیابان انقلاب و در ضلع شمال غربی مسجد امام و پشت بانک مسکن شعبه مرکزی قرار دارد، این بنا در بافت قدیم در محله کوتی شهر بوشهر قرار دارد. این بنا در دوره قاجاریه توسط حاج غلامحسین دهدشتی که تاجر روغن بود، احداث شد و به «عمارت دهدشتی» یا عمارت روغنی مشهور شده است.
اسناد تجاری زیادی در این خانه تاریخی پیدا شده که هم‌اکنون طبقه‌بندی شده و در سازمان میراث فرهنگی نگهداری می‌شوند.
عمارت دهدشتی در عصر قاجار توسط حاج غلامحسین دهدشتی که تاجر روغن بوده احداث گردیده است و به عمارت دهدشتی مشهور شده است. اسناد تجاری زیادی در این خانه پیدا شده که هم اکنون طبقه بندی شده و در میراث فرهنگی نگهداری می شود. این ساختمان به لحاظ معماری از اهمیت فوق العاده خاصی برخوردار است و در چهار طبقه می باشد اکثر ساختمان های بافت قدیم بوشهر در دو طبقه و تعداد انگشت شماری در سه طبقه بوده است عمده مصالح تشکیل دهنده آن را گچ، سنگ های مرجانی، آهک، چوب ساج و صندل تشکیل می دهد. پوشش سقف از چوب صندل است سقف اتاق پذیرایی نقاشی رنگ و روغن شده است که برگرفته از نقاشی اروپایی است تزئینات و گچبری بسیار زیبایی در داخل اتاق ها و سیستم درب و پنجره ها بکار گرفته شده است که توجه هر بینده ای را بخود جلب می نماید. همچنین گره چینی هلال ها، درها، کنده کاری روی اتاق ها و پنجره های دیواری از عوامل تزئین است. شیشه های رنگی باعث تلطیف نور و زیبایی ساختمان شده است. ساختمان دارای چند ارسی زیبا با گره چینی و شیشیه های رنگی است. عمارت دهدشتی کاربری تجاری، مسکونی داشته است و هم اکنون این عمارت به مرکز تحقیقات و موزه معماری تبدیل شده است. بنا از سال 77 توسط میراث فرهنگی بوشهر مرمت شده است. عمارت دهدشتی از ویژگی‌های معماری سنتی بوشهر برخوردار است از جمله اینکه پس از باز شدن در و دروازه ورودی خانه و قلعه، دیواری برای جلوگیری از دید مستقیم و جدا کردن اندرونی با بیرونی ساخته می‌شده است یا پرده‌ای ضخیم یا گلیمی، کار این دیوار را انجام می‌داده است. سکوی کنار در ورودی از دیگر خصوصیات معماری بناهای این منطقه است که همچون سایر عناصر با کارکردی خاصی تعریف و ساخته شده است. این سکو با این هدف مورد استفاده قرار می‌گرفت که مهمان می‌توانست در انتظار باز شدن در نشسته و رفع خستگی کند.
